امروز روزیه که وقتی به گذشته ام نگاه می کنم از خودم راضیم.حساب کتابام غلط از آب در نیومده واین خیلی خوبه.
البته نمی گم از همه گذشته ام و کارهایی که کردم کاملاااا راضیم نه! اتفاقن جاهایی بوده که بیراهه رفتم ولی خوشحالم که دیریا زود فهمیدم وتصحیح کردم.خیلی هاش هم هنوز تو صف اند و میدونم که باید تصحیح بشن ولی اراده اش لااقل تا الان که نبوده...
یه نمونه کوچک انتخاب رشته تحصیلیم و ورود به عرصه ورزشه. از اون مهم تر انتخاب کوهنوردیه...الان که مجالی برای رفتن به کوه و بودن آنچنانی در طبیعت ندارم خیلی بهش فکر می کنم به برنامه هایی که رفتم به روزهایی که گذروندم به دوستایی که پیدا کردم به چیزهایی که بدست آوردم به همه وهمه....
یجورایی این وفقه نه تنها به ضررم نشد بلکه موقعیت خوبی رو هم برام بوجودآورده تا دور بنشینم وفکر کنم... کاری که اون روزها کمتر انجام می دادم وصرفا برنامه های مختلف رفتن دغدغه ذهنم بود....
می دونم که بعد از گذشت این وقفه ، شروع دوباره ام با نگاهی دیگر وتفکری پخته تر وکامل تر همراه خواهد بود.
ورزشی که مونس روزهای کهنسالی و تنهایی ام می شود...می دانم