هیچ وقت نتونستم عمق و وسعت محبت مادرها رو درک کنم. اینکه چجوری می تونن این همه محبت ومهربونی رو بدون چشم داشت به پای بچه هاشون بریزن. بچه هایی که تا جون می گیرن و بالغ می شن می رن دنبال زندگی خودشون و ولی باز هم محبت مادرانه به همون اندازه قبل یا حتی بیشتر شامل حال خودشون و همسرانشون میشه!
برای مادر شدن می بایست خیلی بزرگ شد خیلی...باید خیلی از خودگذشتگی کرد خیلی...
بهونه این پستم مامان خودمه که خیلی بزرگه خیلی از خودگذشتست خیلی مهربونه... مهم ترین ویژگی مادر من اینه که محبتش و از خودگذشتگیش فقط شامل بچه هاش و نوه هاش و عروس و دامادهاش نیست بلکه شامل همه انسان ها ی اطرافش چه آشنا چه غریبه و... میشه.این یعنی روح متعالی داشتن. این یعنی خیلی خیلی بزرگ بودن!
چقدر بده که ما آدما خیلی وقت ها به محبتی که در حقمون میشه عادت می کنیم وبه چشممون نمیاد .
بهشت هم جوابگوی قدردانی از مادر من نیست.
خدایا چی میشه یه کم ازون آر امش و بهشتی که وعده اش رو برای مادر بودن و مادر شدن دادی رو همین جا تو همین دنیا بهشون بدی...
مامان ما هم اسمش لیلی هست=>پس با حرفت موافقیم:لیلی نام تمام دختران ایران زمین است
قدرش رو بدونین.
متن جالبی بودخوشم اومدموفق باشی
ممنونم.
برای مادر شدن اولین کار اینکه بپذیری پوشک بچرو عوض کنی
------------
شوخی بود
واقعا مامانا فرشتن یکی شونم مامان تو قدرشو بدون
حتما
سلام لیلی جان
پرسیدی چرا همه چی سیاهه ها؟؟؟
راسش دلیل خاصی نداره ولی قالبش خوشگل بود ما گذاشتیم
البته به نظر ما قشنگ بود
راستی با تبادل لینک موافقی؟؟؟
مادر تو خوشبخته که به این قشنگی توسط دخترش وصف میشه و بدون برای ما مادا همین خود بهشته
وبلاگت مبارک
مرسی شما؟حالا چراانقدر خوشحالی؟؟
سلام . بابا وبلاگ . ولی خودمونیم خیلی حسودین همتون دارین وبلاگ میزنین.شوخی کردم قدوم شما روهم به دنیایه وب تبریک میگم.آقایی
عزیزم اون وقت هایی که شما هنوز نمی دونستی نت چیه ما بودیم!فقط عیان نکردیم که ریا نشه!!
سلام لیلون خوبی ؟؟
تبریک میگم وب خوجلی داری ...دختر ما رو بلینک
بلدی دیگه
عزیزم بهمون سر بزن
مرسی خانمی. انگار باید برم تو قسمت درباره من لیلون رو هم اضافه کنم!از دست تو دختر!
خدا براتون نگهشون داره .
سلام خیلی با احساس نوشتید
امیدوارم تمام مادر پدرای دنیا سلامت باشند.
پیروز باشید
سلام
خیلی خوشحال شدم که که فضایی رو برای به نگارش درآوردن افکار و احوالاتت فراهم کردی ... همواره شاد و امیدوار باشی...
اما درمورد مطلب قشنگت همون تکه کلام خودت رو می گم که میگی:مامانه دیگه!! خدا حفظشون کنه .... مهربونی و گذشت بی حد و حصرش گاهی وقتها به سلامتیش ضرر می زنه ... من نگران همینم ... هممون باید قدر ثانیه ثانیه داشتنشون رو بدونیم ،بیشتر پیششون باشیم و تا جایی که میتونیم استرسها و مشکلات زندگیهامون رو حتی برای مشورت بهشون منتقل نکنیم .. حواسمون به همدیگر هم باشه و بهم تذکر بدیم ... نمی دونم ...خیلی به عمق بحث اون روز تو خونه شما فکر میکنم !! نمی دونم چطور می تونیم شرایط رو بهتر کنیم ...