فیلم این روزها

 چندوقتی به اکثر سایت ها و  وبلاگ ها و خبرگزاری هایی که سر می زدم همه و همه حرف از یک فیلمی بود که دوستان همیشه در صحنه خودجوش زودجوش  رو آزرده خاطر کرده بود. 

گفتم کلک است و این روزها مد شده برای پر کردن صندلی های سینما به جای بالا بردن کیفیت فیلم ها از هر نظر و کمی به سینمای جهان نزدیک شدن یاد گرفتن  بازی در میارن.

کشمکش فراوانی با خودم داشتم که من هم بروم  فیلم را ببینم یا نه. 

 خواندن چند نقد بی طرف   بر این فیلم و فیلم های دیگر روی پرده باعث شد  کمی نظرم عوض شود و البته  بعد از رضایت خودم باید همسری رو هم راضی می کردم که به دیدن فیلمی از جیرانی تن بدهد. 

بالاخره رضایت جلب شد و بلیط رزرو شد . قبل شروع فیلم تصمیم گرفتم همه چیزهایی که شنیده بودم و عیب هایی که روش گذاشته بودن رو تا پایان فیلم از ذهنم پاک کنم و بی قضاوت قبلی ببینم.

اوایل فیلم کمی فضا یش برام نامانوس بود. به همسری گفتم چه جوری میشه اینجوری بشه؟ چقدر غیر طبیعیه و داغ ایشون تازه شد که گفته بودم جیرانی دست رو آدمای خیلی خاص و استثناها می گذاره که  داستانشون عمومیت نداره.

باز هم هردو صبر کردیم.

نیمه های فیلم  بازیگران چنان مارو غرق در بازیشان کردن و شگفتی آفریدند که پلک نمی زدیم. فیلم نکات خوبی رو یاداوری می کرد و برای مسائل و مشکلات امروزه ما به جای پاک کردن صورت مساله که شیوه آقایون و دوستان همیشه در صحنه است به موشکافی و تشریح و باز کردن خود مساله پرداخته بود.

جای نقد بسیار دارد ولی نقد بی طرفانه.نه اینکه به حواشی گیر بدهی و اصل حرف فیلم را نخواهی بشنوی.

در کل راضی از سینما بیرون اومدیم و البته بخاطر همون شگفتی های بازیگرانش کمی هم گریان!

----  من هم با نظر بقیه که می گفتن این فیلم باید شرط سنی داشته باشد کاملا موافقم.

---- دلم برای خانوم و آقایی که با فرزند کوچیک به سینما اومده بودند و مادره هی تو راهرو سینما دنبال بچه اش می دوید خیلی سوخت. البته اولش از دستشان عصبانی شدم که آخه اینجا اونم این فیلم جای بچه است؟ حقوق دیگران چه می شود؟ ولی بعد فکر کردم خوب بیچاره ها چه گناهی دارن .نمی تونن خودشون رو از همه چیز محرو م کنن.

البته چیزی هم از فیلم نفهمیدن و  وسط فیلم رفتن!

---- از قصد اسم فیلم رو نیاوردم. 

---- در خیابان (درست قبل دیدن این فیلم) نوزاد آشنایی دور رو بغل پدرو مادر جوانش دیدم که عینک ته استکانی به چشمانش داشت. از حال و روزش باخبرم. از چشمانش که در 6 ماهگیش عمل شدند و کمی دید  آن هم به کمک این عینک دارد باخبرم.

دلم برای مادرش آتش گرفت.بینی ناز و ظریف این کودک معصوم  بار سنگینی به دوش دارد برایش خیلی دعا کنید.

---- حیاط  و باغچه خونه امروز به اولین برف  نود و یک  مزین شد.