روزهای آروم

پشت میز تو محل کارم نشستم.میز رو به روی یه پنجره بزرگه.دارم شهرو نگاه می کنم.دیگه کم کم داره اون آرامش دوست داشتنی شهر رو فرامی گیره.هیاهو و بدو بدو و همه و همه  نمی دونم چرا ییهو همه قطع می شه و سکوت خاصو دلنشینی همه جارو فرا می گیره. 

دلم می خواد همه آدم ها دلشون شاد باشه و به اون چیزی که می خوان برسن. 

این آخرین پست 91 خواهد بود. 

برای همه کسانی که از این طرف ها رد می شن بهترین هارو در کنار خانواده و عزیزانشون آرزو می کنم. 

سال نو مبارک