دوجمعه گذشته رو به همت گروه آلاله*، کوه بودیم.اولی سیاسرشمالی دومی هم چشمه شاهی.
سیاسر شمالی رو باید از جاده سولقان_کن (امامزاده داوود)رفت. قبل از خروجی آبشارسنگان یه تابلو امامزاده عقیل( اگر اشتباه نکنم) دیده می شه که جاده اش هم خاکی یه.
پای کوه دشت وسیعی وجود داره و عموما تو این فصل خانواده های زیادیبرا پیک نیک وبعضا زیارت امامزاده به منطقه میان.
قله خوب و برنامه دلنشینی بود مخصوصا فرصتی پیش اومد تا ساعتی رو کنار دوستان در آرامش گپی زده وچای بنوشیم. تو برنامه های یه روزه به دلیل تنگی وقت کمتر از این فرصت ها پیش میاد.
ولی برنامه چشمه شاهی از اون هایی بود که لحظه لحظه اش رو لذت بردم.
حرکت از جاده چالوس و روستای خور شروع شد و در روستای واریش(وردآورد) هم پایان یافت.
قبلا تو این منطقه قله پهنه حصار رو صعود کرده ام ولی چون تو تابستون بود این قدر لذت نبرده بودم.
قادر به توصیف زیبایی های منطقه نیستم مخصوصا که روقله برف کمی بارید و بعضا رو برف راه می رفتیم.به فاصله نیم ساعت از برف هم رسیدیم به دشتی سرسبز وپر از گل های ریز وزیبا...
طبیعت رو تو فصل بهار از دست ندید. چشمه ها جوشانند.رودها پرآب..جوی ها روان... دشت ها سبز سبز...گل ها خوشحال... آفتاب مهربان...یک کلام: زیبایی به حد خود می رسد!
یعنی بهشت چیزی فراتر از اینه؟؟؟
متاسفانه دوربین نبردم ولی به لطف موبایل تونستم این عکس هارو داشته باشم.
چشمه شاهی
سیاسر شمالی
* یه پست ویژه این گروه واعضای دوست داشتنی اش خواهم نوشت.مردمانی که این روزها امثالشان را کم می بینی یا اصلا نمی بینی!
قرار نیست هی دل ما رو آب کنیا!
چرا آخه؟ کمی همت لازمه.همین
سیاه سر شمالی البته!!!
,ممنون تصحیح می کنم
خودت می دونی چی می خوام بگم
خیلی خوب بود به من که خوش گذشت
لیلی نام کوهای بلندیست که فتح میشوند رویشان پرچم میخورد و بعد... تنها رهایشان میکنند. این روزها عجیب لیلی زیاد شده (لیلی اینجا هم زنه هم مرد خلاصه هر کی می ایسته و دیگری خوشحال از فتح ترکش میکنه.
آدمای دوست داشتنی. ادما کلا دو دستهمیشن یکی دوشت داشتنی ها یکی اونهایی که دوست داشتنی بودند
کوهها رو فتح نکن بذار از این فکر که دست نیافتنی هستن خوشحال باشن